In de neus is deze Pi zéér herkenbaar. Het donkerste fruit, zowel vers als gedroogd, in combinatie met espressoboontjes, mocca en pure Valrhona-effect. En niet te vergeten -want nadrukkelijk aanwezig- het effect van de 12 maanden houtrijping: roostertonen, het merg van een vers geopende vanillepeul en het weeïg zoete van pijptabak. Zo herkenbaar, maar weer fascinerend en uitnodigend. Deze wijn neemt echt beslag van de gehele mond. Liefhebbers van heel delicate wijnen zijn hier aan het verkeerde adres. Dit is de andere kant van het spectrum. Massief en hecht als een jonge Ribeira del Duero. Rijpe tannines en een forse dosis sap. Niet drogend of streng derhalve. Knappe prestatie dat de 14,5% alcohol zich niet als zodanig manifesteert. Beklijvend in de finale. En die finale is lang. Heel lang. Indrukwekkend lang... Nu-2030. Vitale en verrukkelijk sappige, maar ook contrastrijke eetwijn: geroosterde lamskoteletjes, gerijpte entrecote, ragout/couscous van en met schapenvlees. Wild: jong wildzwijn, hazenrug of hertenbiefstuk. Zeer oude koemelkkaas.